Agzilla to solowy projekt prowadzony przez islandzkiego artystę o imieniu Agnar Gunnar Agnarsson.

Agnar Gunnar Agnarsson swoją przygodę z muzyką rozpoczął pod koniec lat 80-tych, eksperymentując wówczas głównie z hip-hopem i breakbeat’em. W latach 90-tych muzyk zainteresował się bardziej nurtem drum & bass pozostając pod dużym wpływem produkcji od Shut Up i Dance Records. Uznaje się go za  pioniera wczesnej undergroundowej sceny rave w Reykjaviku. W 1991 roku Agzilla poznał brytyjskiego artystę Goldie, który przygotowywał wtedy murale w jednym z reykjavickich klubów muzycznych. Ta znajomość szybko przerodziła się w przyjaźń. Na zaproszenie Goldie, Agzilla przyleciał do Londynu, aby uczestniczyć w imprezie RAGE organizowanym w klubie Heaven, którego gospodarzami byli Grooverider i Fabio. Legendarna impreza była punktem zwrotnym w artystycznym życiu Agzilla, który swoją pasją podzielił się z dwójką innych islandzkich muzyków: Thorem i Biogen’em. Umiejętności i talent tych trzech młodych producentów zaowocowały współpracą z Goldie i Ajax. Projekt AJAX ukazał się w 1992 roku. W tym samym roku Agzilla wydał także swój pierwszy utwór – „Rolling like Scottie – Rufige Kru” wraz z Goldie, który ukazał się pod skrzydłami wytwórni Reinforced Records.

Przez lata swojej działalności Agzilla pojawiał się na licznych imprezach i festiwalach muzycznych, począwszy od corocznych noworocznych imprez organizowanych przez Björk, przez występy z Howie B, Grahamem Massseyem i Markiem Farina, aż po festiwale u boku Prodigy, Aphex Twin i Atari Teenage Riot. Ponadto muzyk pracował w lokalnych rozgłośniach radiowych. W 1996 roku po otwarciu swojej drugiej wytwórni ELF 19, Agzilla i jego partner biznesowy President Bongo (z Gus Gus), zaczęli organizować cotygodniowe imprezy drum’n’bassowe, na których gościli m.in. J Majik, Trace, Ed Rush, Nico, Dj Lee i Boymerang. W 1997 roku po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych, Agzilla odbył 3 miesięczną trasę koncertową z Goldie. Obecnie prowadzi wieczory klubowe o nazwie RVK DNB w Reykjavíku, występuje na islandzkich festiwalach: Iceland Airwaves, Sectret Solstice i Sónar Reykjavík, jak również na koncertach w Europie kontynentalnej.

4 lutego 2019 roku ukazał się longplay Agzilla zatytułowany „Cats Can Hear Ultrasound”, wydany przez Metalheadz Ltd. Materiał na płytę został w całości napisany, zarejestrowany i wyprodukowany przez Agnara Gunnara Agnarssona. Brzmienie, które tworzy Agzilla to wynik eksperymentów i łączenia różnych nurtów muzyki elektronicznej, w tym przede wszystkim  drum & bass, jungle, techno i house, ale też z elementami jazzu i ambient, w które wplata breakbeatowe wstawki. Agzilla ma status kultowego wykonawcy na islandzkiej scenie DnB, a najnowsze wydawnictwo tylko i wyłącznie potwierdza ten stan rzeczy. Islandczyk czyni z danego gatunku muzycznego sztukę.

Jako całość „Cats Can Hear Ultrasound” wypada bardzo dobrze. Instrumentalna muzyka Agzilla zbudowana jest z mnogości dźwięków, ciekawych i zaskakujących rozwiązań, genialnej dynamiki oraz intrygujących kontrastów pt. szorstkie-gładkie, zadziorne-nastojowe, intymne-epickie. Rytmy i intensywność mają swój charakter, a potęga przekazu robi wrażenie. A wśród podanych patentów widoczny jest błysku geniuszu Agzilla, który powoduje że chce się go słuchać.

 

Agzilla :: Cats Can Hear Ultrasound

01. Tripping Over Laces (04:54)
02. Homefront (04:04)
03. Reneri (05:06)
04. Lattice (05:33)
05. Skygarden (04:47)
06. Sacramental Act (04:45)
07. Spread Out (06:14)
08. Contrafiction (05:13)
09. Stepping In Cold (04:51)
10. Observers (04:43)
11. Powder Keg (05:56)
12. Contrafiction (OneMind Remix) (06:45)
13. Reneri (Kid Drama Remix) (06:01)

 

 

Agzilla : facebook / bandcamp / soundcloud

Agzilla :: Cats Can Hear Ultrasound (recenzja)
4.4Wynik ogólny
Ocena czytelników 1 Głosuj