BistroBoy to jednoosobowy elektroniczny projekt, a równocześnie pseudonim artystyczny islandzkiego muzyka o imieniu Frosti Jonsson.
Warto wspomnieć o tym, że Frosti Jonsson jest założycielem jednego z największych w Islandii corocznych eventów LGBTQ o nazwie Bears on Ice, które zainicjował w 2005 roku. Odbywa się ono każdego roku we wrześniu. Wówczas w trakcie kilku dni w różnych miejscach Reykjaviku odbywają się koncerty i inne towarzyszące im wydarzenia. Frosti Jonsson to jednak przede wszystkim muzyk, który w trakcie wielu lat działalności na scenie angażował się w różnego rodzaju gatunki muzyczne. W przeszłości uczył się gry muzyki klasycznej na fortepianie, ale porzucił ten kierunek kiedy odkrył swoje zamiłowanie do muzyki elektronicznej. W wyniku tego stworzył projekt BistroBoy.
BistroBoy zadebiutował w 2012 roku albumem EP „Sólheimar”. Niemniej jednak rok wcześniej jeden z jego utworów „Motional” ukazał się na składance przygotowanej przez wytwórnię Möller Records pt. „Helga Vol.2”. Zresztą w 2014 roku kolejny utwór „U-Bahn” pojawił się również na czwartej części tej serii. Natomiast pierwszy longplay BistroBoy ukazał się w grudniu 2013 roku, nosi on tytuł „Journey”. Następnie projekt wypuszczał kolejne single: „Frozen Thoughs” z Gísli Magna (Remix, 2014), „Lovin´life” z Anthony Jackson (2015) i „Dagdraumaregn” (2015). W 2015 roku na rynku pojawił się również drugi album EP zatytułowany „Rivers & Poems”, nagrany wspólnie z japońskim projektem ambient/drone Nobuto Suda. W następnym roku miał premierę drugi album długogrający „Svartir Sandar”. Nadmienić należy, że w 2017 roku artysta pracował wraz z ikoną islandzkiej muzyki pop, wokalistą Páll Óskar (Paul Oscar), z którym nagrał utwór „Walk Away”. Piosenka ta ukazała się na albumie Pálla Óskara „Kristalsplatan” (2017).
Natomiast 1 października 2018 roku BistroBoy zaprezentował swój najnowszy longplay „Píanó í þokunni”, wydany przez Möller Records. Autorem całości muzyki, jak i jej produkcją, miksowaniem i masteringiem zajmował się Frosti Jónsson. Artysta wykonał również samodzielnie wszystkie partie instrumentalne, jedynie w utworach „Ljósbrot” i „Píanó í þokunni” na wiolonczeli gościnnie zagrała Eir Óiafsdóttir. Zaś za klimatyczną okładkę płyty odpowiada Brynja Harðardóttir Tveiten.
Album „Píanó í þokunni” stanowi sentymentalny, rozmarzony hołd dla długotrwałego związku BistroBoy z jego fortepianem i klawiszami. Najnowsza produkcja Islandczyka to osobista muzyczna podróż, od przeszłości do teraźniejszości. Wykorzystane na tej płycie brzmienia syntezatorów i klawiszy oraz sample pochodzące z przeszłości ożywają, tworząc zupełnie nowy kontekst muzyczny.
Instrumentalna muzyka elektroniczna BistroBoy ma delikatny i przyjemny ton. Urzeka i czaruje intymnym nastrojem, lirycznością oraz ciepłą melancholią. Subtelne melodie tkane w eterycznej przestrzeni błyszczą niczym srebrne nici w blasku promieni słońca. Wiele na temat zawartości płyty „Píanó í þokunni” mówi jej tytuł, który można tłumaczyć jako „Fortepian we mgle”. Otrzymujemy tutaj rozległe i piękne ambientowe przestrzenie, w których pojawiają się subtelne nawiązania do house’u wraz z cudownie rozmytymi partiami syntezatorów, klawiszy oraz niezwykłym akompaniamentem wiolonczeli. Balans pomiędzy samplowo-rytmicznymi eksperymentami, a melodią i budowaniem odpowiedniego klimatu, został zdecydowanie przeniesiony w stronę tych drugich kwestii, co czyni album bardzo emocjonalny i nastrojowy. Sprawiło to, że zakochałem się w nim od pierwszego „usłyszenia”.
„Píanó í þokunni” jest jak wyspa, na której możemy schronić nasze wspomnienia i marzenia, na której możemy znaleźć spokój i ukojenie. Polecam!
BistroBoy :: Píanó í þokunni
1. Þokan
2. Ljósbrot
3. Góða nótt
4. Sólsetur
5. Mosi
6. Heimferð
7. Fjall
8. Nýr dagur
9. Píanó í þokunni
BistroBoy : website / facebook / bandcamp / soundcloud