Stafrænn Hákon to projekt muzyczny dowodzony przez Ólafura Örn Josephssona. Więcej o tej grupie przeczytacie tutaj.
Zespół funkcjonuje od przeszło 15 lat, a na swoim koncie ma 8 albumów studyjnych i kilka EP’ek.
20 listopada 2015 roku ukaże się dziewiąty krążek Stafrænn Hákon zatytułowany „Eternal Horse”, za pośrednictwem wytwórni Darla. Album jest zbiorem 9-ciu utworów, które zostały nagrane w Vogor Studios w okresie 2011-2015. Przygotowany materiał został zmiksowany przez Daniela Lovegrove’a, który był również współproducentem płyty, obok Ólafura Josephssona. Natomiast mastering przeprowadził Finnur Hákonarson. Autorem okładki albumu, skądinąd ciekawej, został Árni Þór Árnason.
Muzyka z „Eternal Horse” to wynik wspólnej pracy wszystkich muzyków Stafrænn Hákon:
Ólafur Örn Josephsson: gitara elektryczna i akustyczna, pianino, organy, programowanie,
Árni Þór Árnason: bas
Lárus Sigurðsson: gitara elektryczna, instrumenty akustyczne
Magnús Freyr Gíslason: wokal w “Bræla”, “Kaos”, “Sót”, “Rene Russoi”, chórki, teksty
Róbert Runólfsson: perkusja
Photo by Ómar Örn Smith
Ponadto z zespołem współpracowali:
Samuel White: gitara elektryczna w „Light”, „Falkor”
Minco Eggersman: wokal w „Burning at both ends”, „I´m the beholder”, „Light”
Gościnnie w nagraniach wystąpili również:
Frank Aarnink: vibrafon
Nói Steinn Einarsson: perkusja „Falkor”
Tumi Árnason: saksofon
Þórður Hermannsson: wiolonczela
Þröstur Sigurðsson: puzon
Fredrik Robertsson Boulter: pianino w „Burning at both ends”
Muzyczna materia „Eternal Horse” rozwieszona jest pomiędzy alternatywnym rockiem i post rockiem. Jest tu też odrobina ambientowej poświaty i gitarowych drone’ów. Ale od razu uprzedzę – to wprawdzie post-rock (a może i nie), ale nieoczywisty. Tak czy owak to nie jest zwykłe malowanie emocji dźwiękami opierające się tylko na nudnych, rozwlekłych i przytłaczający słuchacza wręcz niebotyczną dawką melancholii utworach. Muzyka Islandczyków zdecydowanie nie jest jednostajna ani smutna. A ich kompozycje, choć nierzadko dotykają atmosfery nostalgii, to jednak nabierają rumieńców, pojawia się w nich światło. Nostalgia tej muzyki być może zachęca do refleksji i wędrówki po wspomnieniach, ale raczej takich, które najczęściej wywołują uśmiech na naszych twarzach, ewentualne łzy są wyłącznie efektem wzruszenia.
Photo by Ómar Örn Smith
Premierowy materiał Stafrænn Hákon jest wypadkową wszystkich dotychczasowych doświadczeń muzyków, a także dojrzałej kompozytorskiej ogłady i świadomości własnych celów. Ale jest też czymś ponadto. Panowie mają świetne pomysły, którym potrafią nadać niebanalną dźwiękową formę. Radzą sobie zarówno z utworami dynamicznymi, jak i wolnymi, gęstymi od riffów, jak i tymi minimalistycznymi. Każdorazowo zachwyca dbałość o formę. Tak w umiejętnym operowaniu nastrojem, jak i wyczuciu w doborze poszczególnych składników ich aranżacji. Panowie budują przemyślane nieszablonowe konstrukcje z gracją i lekkością przerzucając intrygującymi tematami i rozwiązaniami brzmieniowymi. Niekiedy delikatnie głaszczą nas oszczędnymi dźwiękami rozmytych gitar i pianina, albo ujmują ozdobnymi partiami instrumentów dętych czy smyczkowych, tudzież vibrafonu. Innym razem natomiast ujmują nas bardziej zwartymi, do tego mocniejszymi gitarowo-perkusyjnymi ciosami. Niezależnie jednak od użytego instrumentarium za każdym razem rozpalają w słuchaczu wewnętrzny ogień dzięki przejmującym misternie utkanym zestawom nut. Efekt ich „zabaw” powala i chwyta za serce. Jednocześnie potwierdza ich ogromną klasę. Dzięki temu po raz kolejny mamy okazję wsłuchać się w muzykę, wymykającą się jednoznacznej klasyfikacji.
Jedno jest pewne – muzyka z „Eternal Horse” nas otacza i wypełnia, chłoniemy ją wszystkimi zmysłami. Nowy album to kwintesencja łączenia czystej rockowej energii z ulotną post rockową kruchością i delikatnymi przestrzennymi melodiami. Nie chodzi mi tutaj tylko o umiejętne balansowanie pomiędzy elementami mocniejszymi i spokojnymi, czy o umiejętne budowanie napięcia od delikatnych dźwięków do solidnego przyłożenia mocnym riffem. Stafrænn Hákon potrafi nie tylko przepływać płynnie od kontrastu do kontrastu, ale też scalić je w jedno. Ponadto Islandzcy muzycy nie zapominają o tym, że w muzyce, obok talentu i szczerych emocji, ważne są dobre melodie (wokalnych i instrumentalnych). W przygotowanych kompozycjach Islandczyków sporo jest pięknych i pozytywnych melodii, które przynoszą chwilę wytchnienia i wlewają nadzieję w serce.
Panie i panowie “Eternal Horse” to skrzące się kolorami i pomysłami dzieło, bez wątpienia najlepsze w dotychczasowej karierze grupy Stafrænn Hákon. Naprawdę trudno jest nie wsiąknąć w tę muzykę, kiedy nas otula. Tak powinien brzmieć post rock, by nie nudzić! Hipnotyczna pozycja do wielokrotnego odtwarzania. Płyta zdecydowanie godna polecenia.
Stafrænn Hákon :: Eternal Horse
1. Bræla
2. Frigid/Bag
3. Kaos
4. Burning at both ends
5. Sót
6. Falkor
7. Rene Russo
8. I´m The Beholder
9. Light
Stafrænn Hákon : website // facebook // bandcamp // soundcloud // wytwórnia Darla