Kochani jest nam niezwykle miło poinformować, iż w tym roku objęliśmy patronatem Stacja Islandia niezwykły festiwal muzyczny – Halfway Festival.
Po pierwsze dlatego, że to po prostu wyjątkowe muzyczne wydarzenie, a po drugie z tego powodu, iż wystąpią tam dwa zespoły szczególnie bliskie sercu portalu Stacja Islandia tj. East Of My Mouth (Islandia) i Nive & The Deer Children (Grenlandia).
HALFWAY FESTIVAL 2017
Kolejny raz spotykamy się w białostockim amfiteatrze W Połowie Drogi. Tym razem zapraszamy Was na spotkanie z #kobietami. To one, a zasadzie ich muzyka rządzić będzie na scenie. Jak co roku zaprosiliśmy artystów wyjątkowych i nietuzinkowych, którzy zagrają dla wyjątkowej i nietuzinkowej publiczności. Jesteśmy przekonani, że i w tym roku wydarzy się wiele rzeczy magicznych i niepowtarzalnych. Bo nasz przepis na Halfway Festival, który z powodzeniem stosujemy od pierwszej edycji imprezy brzmi – Blisko ludzi, blisko muzyki. Bawcie się najlepiej jak możecie i jak co roku swoją pozytywną energią inspirujcie artystów do rzeczy niezwykłych.
23 czerwca 2017 | HALFWAY FANDAY
18.30 Iga Drobisz: „About her”, wernisaż wystawy i spotkanie z fotografką| scena kameralna
18.30 POSTERS/PORTRAITS, otwarcie wystawy Andrzeja Wieteszki | foyer
20.00 Starsabout | duża scena
21.30 Christine Owman | duża scena
23.00 Shuma | foyer
24 czerwca 2017
12.00 Otwieramy Horyzonty, muzyczne spotkanie z Emlyn | Horyzont
13.00 Podlaskie Slow Life – czy da się dziś żyć wolniej? | Horyzont
17.00 DJ area
18.00 Agata Karczewska
19.20 Cate Le Bon
21.00 Juana Molina
22.30 Torres
00.00 The Veils
AFTERPARTY | KLUB METRO
25 czerwca 2017
11.00 3. śniadanie na trawie, targ śniadaniowy | plac przy Operze
12.00 Joga na trawie z Muktijogą | zielone tarasy OiFP
14.00 Ona jest dla muzyki stworzona, czyli kobiece horyzonty muzycznego biznesu – panel dyskusyjny | Horyzont
16.00 DJ area
17.00 Coals
18.20 East Of My Youth
20.00 Nive & The Deer Children
21.50 Cass McCombs Band
23.40 Angel Olsen
AFTERPARTY | BRAMA PUB
ARTYŚCI HALFWAY FESTIVAL 2017
STARSABOUT (PL)
to jeden z najbardziej obiecujących zespołów z podlaskiej stolicy prezentujących „dream sounds” balansujące na pograniczu rocka progresywnego i alternatywy, ich debiutancka płyta „Halflights” z 2016 roku wywołała zachwyt wśród niezależnych recenzentów z różnych zakątków świata. Otworzą 6. edycję Halfwaya prezentując premierowo nowy materiał.
CHRISTINE OWMAN (SE)
balansuje pomiędzy mrocznymi, psychodelicznymi brzmieniami, a subtelną i marzycielską muzyką. W listopadzie 2016 roku ukazała się jej czwarta płyta „When On Fire”, w nagraniach której uczestniczyli m.in. Mark Lanegan (m.in. Queens of the Stone Age, Screaming Trees) i SoKo. Christine pasjonuje się muzyką od zawsze, mówi o sobie, że śpiewała zanim mogła mówić, komponowała zanim nauczyła się literować i zaczęła grać na wiolonczeli w wieku 5 lat. Christine tworzy muzykę do spektakli teatralnych, nagrywa z wieloma zespołami i jeździ w trasy z SoKo oraz z kapelami: Wovenhand i Vanna Inget. Teraz prezentuje światu swoją własną muzykę. Ma na koncie współpracę z wieloma artystami, a oprócz już wymienionych to m.in. takie nazwiska jak: Robert Plant z Led Zeppelin, czy Mark Lanegan.
SHUMA (BY)
to znakomita mieszanka białoruskich archaicznych pieśni stanowiących spuściznę po wschodniosłowiańskich pogańskich rytuałach oraz współczesnej elektroniki. Niezwykła i piękna muzyka połączona ze sztuką wizualną, deep atmosphere i prawdziwa głębia współczesnej białoruskiej duszy prosto z Mińska. Ostatni album zespołu „Sonca” został uznany na Białorusi najlepszym albumem folk 2016 roku i najlepszym albumem 2016 roku według zagranicznych dziennikarzy.
AGATA KARCZEWSKA (PL)
to folkowa singer-songwriterka flirtująca z country. Inspiruje się takimi artystami jak Laura Marling czy Elliott Smith. Przedstawicielka muzycznego minimalizmu, która uważa, że na scenie w zupełności wystarczy gitara i wokal. W tym roku zaprezentowała się szerszej publiczności w programie Idol, a dzięki magicznemu głosowi i charyzmatycznej osobowości dotarła do finałowej 12-stki. W kwietniu br. ukazała się debiutancka EP-ka Agaty z autorskim materiałem, zatytułowana „You’re Not So Special”.
CATE LE BON (GB)
pochodzi z Walii, ale aktualnie mieszka w Los Angeles. Śpiewa po angielsku i walijsku, a jeden ze swoich albumów zatytułowała… po polsku. „CYRK” wydany w 2012 roku to jak sama mówiła „katalog podróżniczy, który kieruje nas do morza. Przeważnie pisuję o morzu, rozterkach sercowych i zwierzętach. Moja twórczość to kombinacja tych trzech wątków”. W 2016 roku światło dzienne ujrzał jej najświeższy album z równie intrygującym tytułem – „Crab Day”. Najnowsza płyta Le Bon to album wielowymiarowy, wypełniony surrealistycznymi tekstami i pytaniami, na które odpowiedź zna tylko sama Cate. Muzycznie „Crab Day” jest najpełniejszym z dotychczasowych albumów artystki i choć trudny do jednoznacznego zdefiniowania, to zdaniem krytyków przywodzi na myśl mieszankę The Velvet Underground z Nico i rockowe brzmienia z czasów świetności nowojorskiego klubu CBGB. Z kolei singiel „Wonderful” znalazł się wśród 100 najlepszych piosenek 2016 według Pitchfork.
JUANA MOLINA (AR)
pochodzi z Argentyny. W Ameryce Południowej była znana głównie jako komediowa aktorka serialowa, jednak w 1996 roku zaskoczyła wszystkich debiutując albumem „Rara”. Krytycy spodziewali się kolejnego celebryckiego projektu, a usłyszeli proste, bezpośrednie i intymne piosenki, które nie do końca spotkały się z ich entuzjazmem. Juana wyjechała do Los Angeles, gdzie znalazła zrozumienie dla swojej twórczości i postanowiła rozwijać się muzycznie. Wydawała kolejne albumy, które wciąż nie wywoływały zachwytu wśród Argentyńczyków, ale były doceniane na całym świecie (głównie w Japonii i Europie) i jak pisał „El Pais” umacniały jej pozycję „gwiazdy argentyńskiej awangardy”. Jej muzyka zaintrygowała Davida Byrne’a (Talking Heads), który zaprosił ją do supportowania jego amerykańskiej trasy koncertowej. Obecnie Juana Molina uznawana jest w Argentynie i Ameryce Północnej za jedną z najważniejszych postaci muzyki alternatywnej z Ameryki Południowej. Twórczość Juany jest unikatowa, w jej muzyce spotykają się ambient, neofolk, chillout, psychodelia, indie pop i folk.
TORRES (US)
czyli Mackenzie Scott, to 26-letnia, stacjonująca w nowojorskim Brooklynie singer-songwriterka. Swoją muzyczną przygodę zaczęła podobno w… szkolnych musicalach. Pierwszy raz pod pseudonimem artystycznym wystąpiła w 2013 roku – zagrała koncerty i wydała płytę zatytułowaną nie inaczej niż właśnie „Torres”. Album szybko zdobył uznanie recenzentów, którzy porównywali ją do PJ Harvey, czy EMA i zachwycali się jej emocjonalnymi tekstami, a przede wszystkim silnym głosem. Pitchfork okrzyknął jej debiutancki singiel „Honey” najlepszym nowym utworem. W 2015 roku światło dzienne ujrzał kolejny album Torres zatytułowany „Sprinter”. Nagrywała go w angielskich studiach – w Bridport z Robem Ellisem i w Bristolu z Adrianem Utleyem, gitarzystą Portishead. Torres ma za sobą trasy z wieloma muzykami, m.in. Lady Lamb i Okkervil River, otwierała także koncerty Sharon Van Etten, Hamiltona Leithausera, Garbage, Brandi Carlile i Tegan and Sara. Fani Sharon Van Etten usłyszeli Torres na płycie „Are We There”, gdzie Mackenzie wystąpiła gościnnie. Piosenkarki wydały także wspólnie singiel „New Skin”.
THE VEILS (NZ/GB)
Na czele The Veils stoi charyzmatyczny wokalista i gitarzysta Finn Andrews. Grupa istnieje od 15 lat i ma na swoim koncie 5 krążków. Płyty wydaje z zadziwiającą regularnością – co trzy lata. Znana jest także z emocjonalnych koncertów i charakterystycznego kapelusza Finna, z którym (jak się wydaje) artysta nigdy się nie rozstaje. Grupa od początku istnienia podąża własną ścieżką alternatywnego grania. Ważną postacią w zespole jest także basistka Sophia Burn. Grupa wydała w 2016 roku piąty, bardzo dobrze przyjęty, album „Total Depravity”, z którego pochodzi singiel „Low Lays the Devil”. Muzykę zespołu usłyszymy w nowym sezonie kultowego serialu „Twin Peaks”.
COALS (PL)
Coals to młody duet, w którego skład wchodzą Katarzyna Kowalczyk i Łukasz Rozmysłowski. Nazwa zespołu ściśle nawiązuje do znanego z kopalni węgla – Śląska. Prestiżowy brytyjski magazyn The Quietus opisywał ich muzykę jako „marzycielski, eteryczny pop czerpiący na równi z elektroniki i elementów folku”. Po zaledwie pół roku istnienia zespół został zaproszony na takie festiwale jak OFF Festival, Open’er Festival, czy Soundrive Festival. Kasia i Łukasz otwierali także pierwszą w Polsce wideosesję dla legendarnej stacji KEXP, w której to również utwór „Weightless” został wybrany piosenką dnia w sierpniu 2015 roku. Wśród inspiracji Kasia i Łukasz wymieniają m.in. Soap&Skin, Spooky Black, Sigur Rós i Deana Blunta. Ostatnimi czasy zespół zaczął stawiać pierwsze kroki na zagranicznych festiwalach (Positivus Festival, Reeperbahn Festival, LOFTAS, Tune In Tel Aviv, BUSH Budapest). W listopadzie Coals wystąpili także na festiwalu Iceland Airwaves w Reykjaviku, a także zagrali drugą sesję dla KEXP w słynnym Kex Hostel. 1 grudnia ukazał się ich singiel „Rave03” promujący debiutancki album, który ukaże się w 2017 roku, a jego motywem przewodnim będzie dzieciństwo.
EAST OF MY YOUTH (IS)
East Of My Youth to Herdís Stefánsdóttir i Thelma Marín Jónsdóttir. Mieszkają i tworzą w Reykjaviku, choć grupa powstała w jednym z barów w Berlinie, gdzieś w 2014 roku. Nawiązały też współpracę z Guðnim Einarssonem, współproducentem trzech utworów na debiutanckiej epce, która ukazała się w tym roku. Co ciekawe, wszyscy chodzili wcześniej do jednej szkoły średniej, ale wtedy jeszcze się nie znali. Ostatecznie po latach spotkali się, choć ich drogi prowadziły różnymi ścieżkami – Herdís studiuje kompozycję muzyki filmowej, a Thelma jest aktorką. Tytuł epki „East Of My Youth” i jednocześnie nazwę zespołu dziewczyny zaczerpnęły z kultowej książki Jacka Kerouaca „W drodze”.
NIVE & THE DEER CHILDREN (GL)
to skład z pochodzącą z Grenlandii Inuitką Nive Nielsen na czele. Nive śpiewa głównie po angielsku, choć ma swoim repertuarze sporo utworów wykonywanych po grenlandzku. Debiutowała z przytupem. Jej pierwszy publiczny występ miał miejsce przed królową Danii i był transmitowany przez TV. Nive to jedna z najważniejszych gwiazd nurtu określanego przez niektórych żartobliwie jako „Eskimo folk” czy „Inuk Indie”. Artystka komponowała muzykę do filmów, a nawet zaliczyła epizod w hollywoodzkiej produkcji „Podróż do Nowej Ziemi”. W 2010 roku ukazała się debiutancka płyta Nive & The Deer Children zatytułowana „Nive Signs”, której produkcją zajmował się m.in. John Parish. Trzeba bowiem przyznać, że Nive Nielsen ma szczęście do współpracy z wieloma znakomitymi muzykami, wśród nich są Howe Gelb (Giant Sand), Ralph Carney (Tom Waits), Eric Craven (A Silver Mount Zion), Patrick Carney (The Black Keys). W 2015 roku ukazał się druga płyta Nive & The Deer Children „Feet First” wydana przez Glitterhouse Records.
CASS MCCOMBS BAND (US)
The New York Times okrzyknął go jednym z najlepszych songwriterów naszych czasów. Jego najnowszy album „Mangy Love” to śmiałe połączenie eksperymentalnego soulu, psychodelii i solidnego rocka, którego owocem są dźwięki brzmiące na żywo lepiej niż kiedykolwiek. Ostra nowojorska zima i częste podróże Cassa do Irlandii przyczyniły się do powstania tekstów piosenek z „Mangy Love”, które wyśpiewał na płycie ze swoimi muzycznymi przyjaciółmi, m.in. z Angel Olsen i Blakiem Millsem. Cass jest w szczytowej formie, sięga po nowe brzmienia, a jego teksty są coraz lepsze, czego efektem jest najbardziej skłaniający do reflekcji i kompletny album w jego dotychczasowej karierze.
ANGEL OLSEN (US)
Angel Olsen z dziewczynki z gitarą przeistoczyła się w jedną z najważniejszych artystek nurtu alternatywnego i singer–songwriterskiego. Gdy we wrześniu 2016 roku ukazała się jej trzecia płyta „My Woman” stało się jasne, że ten rok będzie należał m.in. do niej. Płyta zebrała entuzjastyczne recenzje krytyki na całym świecie (choć w Polsce wyjątkowo niewiele się o tej płycie mówiło) i znalazła się bardzo wysoko niemal we wszystkich podsumowaniach 2016 roku. Nic dziwnego, że jesienna trasa po Europie okazała się sukcesem – większość koncertów została wyprzedana. Angel postanowiła do Europy powrócić latem i zagrać na największych festiwalach. Do Białegostoku przyjedzie prosto z Glastonbury, by za chwilę wyruszyć do Roskilde. Angel Olsen urodziła się w St. Louis w USA i ma swoim dorobku trzy płyty. Od kilku lat nagrywa dla wytwórni Jagjaguwar, w katalogu której znajdują się między innymi tacy artyści jak Bon Iver i Sharon van Etten. Po blisko trzech latach starań organizatorów Halfway Festvial Angel Olsen wreszcie po raz pierwszy zagra w Polsce!
Oprócz wydarzeń typowo muzycznych w czasie trwania festiwalu organizowane są m.in. wystawy, spotkania i inne ciekawe wydarzenia towarzyszące. Szczegóły znajdziecie na stronie głównej Halfway Festiwal (TUTAJ) i na facebooku (TUTAJ).
ZAPRASZAMY!
* materiały prasowe organizatora