Atónal Blús to nowy “dziwaczny” twór na islandzkiej scenie muzycznej. Tworzy muzykę ekscentryczną i bardzo oryginalną, do tego łamie przyjęte i obowiązujące zasady muzyczne. Zespół działa poza granicami gatunków, a także poza granicami normy i logiki, do której jesteśmy przyzwyczajeni.
Atónal Blús to moim zdaniem bardzo udany eksperyment muzyczny, który wypada awangardowo nawet w obliczu i tak bardzo często surrealistycznej muzyki islandzkiej.
Zespół odrzuca dotychczasowe style, aby wykreować swój własny muzyczny świat i stworzyć odrębny muzyczny język wyrazu. Muzycy zespołu stosują wiele nietypowych rozwiązań stylistycznych, rytmicznych, metrycznych, melodycznych i oczywiście aranżacyjnych. Całość wypada intrygująco i frapująco. Obok tej muzyki nie można przejść obojętnie.
Zespół Atónal Blús powstał z inicjatywy Gestura Guðnasona, który odpowiada tutaj głównie za gitary i wokal. Muzyk ma wykształcenie muzyczne, ukończył studia z gitary klasycznej. Obecnie naucza w jednej ze szkół muzycznych. Nie jest to jednak jego jedyne zajęcie. Gestur jest silnie zaangażowany w tworzenie muzyki, poszukiwanie nowych brzmień i rozwiązań aranżacyjnych. Udziela się w takich zespołach jak m.in. Stórsveit Nix Noltes, Númer Núll, 5ta Herdeildin, Fatherz´n´Sonz, Benni Hemm Hemm i Skátar.
Nagrania na debiutancki album „Höfuðsynd” rozpoczęły się w czerwcu 2010 roku i potrwały aż do sierpnia 2013 roku. Ten wydłużony czas powstawania albumu związany był głównie ze specyficznym sposobem podejścia do tworzenia muzyki Atónal Blús. Podczas powstawania i nagrywania materiału na album, zespół nie był jeszcze skompletowany. Jak wyjaśnia Gestur : „każdy przychodził wtedy osobno do studia, aby nagrać swoje partie i fragmenty utworów”. Skład zespołu powoli się krystalizował. W końcu wśród jego członków można wymienić:
Gestur Guðnason – guitar and vocals,
Þorvaldur Kári Ingveldarson – drums (występuje m.in. w Coral, Trausti Laufdal, Dust, Kuroi, Jazzilla, Ímynd),
Garðar Þór Eiðsson – percussion,
Alexandra Kjeld – double bass (znana z zespołu Ourlives),
Jesper Pedersen – theremin (słynny i uznany kompozytor, performer, eksperymentator, tworzył muzykę m.in. dla Iceland Symphony Orchestra, Duo Harpverk, Ensemble Adapter, Fengjastrútur, Skmendanikka, Katie Buckley, Frank Aarnink, Tinna Þorsteinsdóttir, Áshildur Haraldsdóttir),
Þorleifur Gaukur Davísson – harmonica (wystąpił m.in. na debiutanckim albumie Trausti Laufdal).
Debiutancka płyta Atónal Blús była nagrywana w kilku studiach w Reykjaviku. Miksowaniem muzyki zajmował się Finnur Hákonarson wspólnie z Gesturem Guðnasonem w Studio Finnland, a następnie mastering albumu wykonał Darius Van Helfteren.
Album „Höfuðsynd” został wydany w grudniu 2013 roku. Natomiast pierwszy raz na żywo zespół przedstawił swoją muzykę na koncercie w Reykjaviku 8 lutego 2014r.
Muzyka Atónal Blús wymaga poświęcenia czasu i pewnego wysiłku percepcyjnego. Z uwagi na swoją nietypowość za pierwszym przesłuchaniem może nie być łatwa w odbiorze. Ale jeśli poświęci się jej odrobinę czas i się w nią wsłucha to zafascynuje i uzależni. Ponadto przy każdym kolejnym przesłuchaniu coraz lepiej zaczynamy rozumieć „dziwaczne” konstrukcje kompozycji i odnajdujemy wiele momentów, w których pozorny chaos dźwięków w niesamowity sposób układa się w genialną kompozycję. Wówczas możemy dostrzec (usłyszeć) w tych utworach nawet melodyjność i przebojowość.
Przyznam szczerze, że początkowo nosiłem się z zamiarem dokładnego przeanalizowania i przedstawienia każdego z utworów na płycie „Höfuðsynd”, ale bogate nagromadzenie elementów wewnątrz każdej kompozycji, liczne ścieżki instrumentów, różnorodne rozwiązania aranżacyjne i brzmieniowe, zmiany nastrojów i rytmiki po rozpisaniu „na papierze” ukazały mi długą, gęstą i zawiłą listę refleksji i skojarzeń, którą się przeraziłem.
Muzycy wspięli się na wyżyny swoich możliwości kompozytorsko-aranżerskich. „Namieszali” w sferze instrumentalnej. Pozwolili ponieść się swojej wyobraźni. Uwolnili instrumenty, a te wolne i dzikie pobiegły przed siebie, podążając dalej swoimi ścieżkami. Partie instrumentów są zaskakujące, bardziej zbliżone do improwizacji niż zaplanowanej kompozycji. Nie można muzykom odmówić atonalności i eklektyzmu, jak również, a może przede wszystkim, muzycznej kreatywności. Zdarza się nierzadko, że każdy instrument, buduje melodię na osobnym rytmie. Czasem instrumenty ustępują sobie miejsca, schodzą sobie z drogi, natomiast innym razem zderzają się i wchodzą ze sobą w instrumentalny dialog. Całość równoważy charakterystyczny głos Gestura. Styl ten może się kojarzyć z twórczością genialnego zespołu Captain Beefheart and His Magic Band, w tym także za sprawą osławionego instrumentu o nazwie theremin.
Atónal Blús to zbiór dysonansów i paradoksów. „Atonalny” i „Blues”. Z jednej strony muzyka odnosi się do atonalności, anarchii dźwiękowej. Relacje pomiędzy dźwiękami są niehierarchiczne. Rytm jest nieregularny, sprawia wrażenie prymitywnego. Zespół rezygnuje z centrum tonalnego i wzajemnego związku akordów. Mają miejsce eksperymenty brzmieniowe i improwizacje. A z drugiej strony w nazwie zespołu dla przeciwwagi muzyki atonalnej pojawia się słowo „blues”. Muzyka organiczna, oparta na emocjach, odczuwaniu, szczerym i autentycznym przekazie.
Wbrew omawianej sprzeczności i swojej złożoności, kompozycje na „Höfuðsynd” w rzeczywistości stanowią uporządkowany artystyczny chaos. Partie przeplatają się ze sobą w płynny sposób, muzycy bardzo dobrze ze sobą współpracują. Dlatego mimo wszystko muzyka Atónal Blús potrafi wejść w umysł i zamieszkać tam nawet na dłużej.
Osobiście Atónal Blús kojarzy mi się ze swego rodzaju osobliwą muzyczną osobowością mnogą. Zespół ma w sobie wiele muzycznych tożsamości, które charakteryzują się różnymi stanami i procesami emocjonalnymi oraz odmiennymi formami ekspresji. Słuchając muzyki zespołu wyraźnie możemy usłyszeć przejścia z jednej tożsamości w inną. Jedna jest beztroska i radosna, druga tajemnicza i mroczna, następna agresywna i wulgarna, kolejna jest irracjonalna i nieprzewidywalna, i tak dalej. Niemniej jednak cały czas są to fragmentaryczne części jednej osoby
Szczerze życzę Atónal Blús, aby nigdy nie poddawali się żadnej muzycznej psychoterapii, która miałaby doprowadzić do integracji ich poszczególnych muzycznych tożsamości w jedną stabilną strukturę.
Atónal Blús :: Höfuðsynd
1 . Atónal Blús 5:33
2 . Höfuðsynd 4:47
3 . Oxygen Kills 3:35
4 . Lítið Ljón 5:28
5 . Sexy Slave 3:11
6 . Balkan Boogie 2:25
7 . Svartur Köttur og Pardus Bleik 3:25
8 . Apolelegy 5:57
9 . Suicide 3:51
Atónal Blús : facebook / bandcamp / soundcloud