Po wydaniu dwóch albumów EP: „Circus Life” (6 kwietnia 2015) i „Adjust To The Light” (3 czerwca 2015) oraz dwóch albumów LP: „Few More Days To Go” (2015; recenzja tutaj) i „Sports” (2017; recenzja tutaj) twórczość eksperymentalnej post punkowej grupy Fufanu wydaje zmierzać w jeszcze bardziej udziwnione rejony. A to wszystko za sprawą nowej niekonwencjonalnej inicjatywy wydawniczej.
W tym roku muzycy Fufanu ogłosili wydanie trzyczęściowej serii albumów EP, które mają stanowić ich artystyczną przestrzeń pozwalającą na eksplorowanie odmiennych stylistyk i różnorodnych zakątków muzycznych, począwszy od motorik i post punk, przez alt techno, aż po awangardową odmianę elektroniki.
Pierwsza z tych płyt ukazała się 29 czerwca 2018 roku i nosi tytuł „Dialogue I”. Znalazło się tutaj cztery utwory napisane podczas długiej trasy koncertowej promującej poprzedni krążek Fufanu („Sports”). Generalnie zespół powrócił z tej trasy do domu z dużą ilości nowych utworów zarejestrowanych w wersji demo, a napisanych w różnych punktach ich koncertowej drogi, celowo nagranych w sposób surowy, bez studyjnej obróbki i bez przykładania uwagi do brzmienia. Początkowo muzycy zamierzali wydać te kompozycje od razu kiedy powstały, chcąc zachować uchwyconą podczas nagrań atmosferę i okoliczności powstania piosenek. Jednak z jakiegoś powodu nie doszło do realizacji tych plaów. Później po powrocie na Islandię zespół wysłał dema do producenta Alapa Momina z prośbą o ich wysłuchanie, i zanim się muzycy zorientowali, producent był już w drodze na Islandię, aby z nimi pracować nad nowym materiałem.
Na albumie „Dialogue I” królują przede wszystkim motoryczne rytmy. Wyraźnie wysuwają się one na pierwszy plan i stanowią fundament wszystkich kompozycji. Dużo tutaj też syntetycznych dźwięków, tak w brzmieniu perkusji, jak i przez odważne wykorzystane syntezatorów oraz inne elektroniczne elementy. Szczególnie widoczne jest to w pierwszych dwóch kompozycjach: „My New Trigger” i „Listen to Me”, które zbudowane zostały na surowych, zapętlonych, transowych rytmach. Pierwszy z tych utworów opowiada o uzależnieniu od nowej miłości, a drugi przedstawia dialog pomiędzy dwiema osobowości wokalisty zespołu – tej podstawowej i tej drugiej, którą cechuje niepokój. Wspólną cechą tych kompozycji jest ich chłodna i wyalienowana atmosfera oraz uczucie niepokoju i zobojętnienia. Hipnotyczny elektroniczno-psychodeliczny podkład stanowi idealną motywację dla sennego i wyalienowanego wokalu Kaktusa. Trzeci utwór w kolejności to melancholijna ballada „Hourglass” stanowiąca pewną przeciwwagę dla poprzednich numerów. Utwór opisuje przebieg procesu żałoby oparty na doświadczeniu Einarssona, który stracił obojga dziadków, kiedy był w trasie koncertowej. Ten elektroniczny fragment płyty jest najbardziej emocjonalny i nostalgiczny, także przez namiętny i odrealniony śpiew wokalisty. Na sam koniec zostaje nam instrumentalny utwór „Nine Twelve”, motoryczny, ale z nutą melancholii. Być może za sprawą brzmienia syntetyzatorów kojarzących się z latami 80-tymi.
Album „Dialogue I” może zaskoczyć dotychczasowych fanów Fufanu, gdyż muzycy postanowili na tej płycie odejść nieco od swojego dotychczasowego charakterystycznego brzmienia, bardziej poeksperymentować z elektroniką, oprzeć utwory o wyraźny rytm i motorykę. Z pewnością płyta ta jest trudniejsza w odbiorze w porównaniu do poprzednich wydawnictw Islandczyków, ale zapewniam, że jeśli tylko damy jej szansę to szybko odkryjemy, że nowa muzyka Fufanu również „działa”. Same kompozycje są niesamowicie hipnotyczne i psychodeliczne, chociaż domyślam się, że nie każdy ten klimatu zrozumie.
Tak czy owak, dzięki zapoczątkowanej serii albumów EP Fufanu pozwalają nam poznać ich inną tożsamość i osobowość, kolejną część zawiłej artystycznej jaźni islandzkich post punkowców.
Fufanu :: Dialogue I
1. My New Trigger 04:18
2. Listen To Me 04:46
3. Hourglass 03:37
4. Nine Twelve 03:41
Fufanu : website / facebook / bandcamp / soundcloud