Gunnar Andreas Kristinsson urodził się w Reykjaviku w 1976 roku. Uzyskał tytuł licencjata w Reykjavik College of Music (studiował wówczas u Kjartana Olafssona i Atli Heimira Sveinssona). Studiował również u Krzysztofa Meyera w Hochschule für Musik w Koloni. Zaś tytuł magistra uzyskał w 2004 roku w Królewskim Konserwatorium w Hadze (uczył się pod opieką Martijna Paddinga, Diderika Wagenaara i Clarence’a Barlowa). Podczas studiów w Holandii był stypendystą NUFFIC (Fundacja Holenderskich Uniwersytetów Współpracy Międzynarodowej).
Z wyjątkiem kilku utworów wokalnych i elektronicznych, kompozycje artysty są w większości instrumentalne, począwszy od utworów solowych, aż po utwory orkiestrowe. Jego prace były prezentowane na festiwalach muzycznych i w najważniejszych miejscach na całym świecie, takich jak Reykjavik Arts Festival, Ung Nordisk Musik, Gaudeamus Festival, Nederlandse Muziekdagen, Ultima Festival, Dark Music Days, Suså Festival, Nordic Music Days, Darmstadt Summer Course, ISCM World Music Days i Ultima Festival.
Jego muzykę wykonywało wiele renomowanych zespołów w Islandii i za granicą, w tym Nieuw Ensemble, De Ereprijs, The Iceland Symphony Orchestra, Ensemble Modelo62, Stockholm Saxophone Quartet, Nordic Affect, The Hamrahlid Choir, Schola Cantorum Reykjavicensis, Orkest De Volharding, Ensemble Multifoon, Soil Ensemble, Dygong-Ensemble, Skark Ensemble, Duo Harpverk, Reykjavik Wind Ensemble, The Icelandic Flute Ensemble i Orkiestra Muzyki Nowej.
Wartym podkreślenia jest fakt, że debiutancki album artysty „Patterns” z 2013 roku otrzymał nagrodę Kraumur, a dwa utwory pochodzące z tego krążka były nominowane do nagród Icelandic Music Awards. Album chwalono m.in. za świeżą i odważną wyobraźnię kompozytora. Jako ciekawostkę powiem jeszcze, że praca pod tytułem Sisyfos została wybrana przy wsparciu RUV (The Icelandic Broadcasting Service) do zaprezentowania na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Helsinkach w maju 2014 roku, a utwór Arma Virumque Cano został wykonany podczas Międzynarodowych Dni Muzyki ISCM we Wrocławiu w październiku 2014 roku.
Niedawno, 23 kwietnia 2021 roku, premierę miało najnowsze wydawnictwo Gunnara Andreasa Kristinssona zatytułowane „Moonbow”, które ukazało się za pośrednictwem słynnej i dużej wytwórni Sono Luminus. Materiał na płytę został nagrany w Kaldalón i Norðurljós, dwóch salach recitalowych znajdujących się Harpa Reykjavik Concert Hall. Muzyka, którą tutaj znajdziemy została skomponowana po 2009 roku, kiedy to islandzki kompozytor, po ukończeniu studiów i krótkim pobycie w Holandii, wrócił do Islandii.
Album „Moonbow” składa się z pięciu rozbudowanych prac Gunnara rozpisanych za trio, kwartet i kwintet. Utwory te są różnorodne, zarówno pod względem instrumentacji, jak i tematyki muzycznej. Tym samym dają dobry wgląd w charakterystyczny i osobisty świat dźwiękowy kompozytora. Dodać należy, że w nagraniach brały udział dwa islandzkie zespoły – Caput Ensemble i Siggi String Quartet, a także klarnecista Ingólfur Vilhjálmsson, zespół harfowo-perkusyjny Duo Harpverk oraz dyrygent Guðni Franzson (współzałożyciel Caput).
Poniżej podzielę się z Wami bardziej szczegółowymi informacji na temat poszczególnych kompozycji z wydawnictwa „Moonbow”, które nie tylko są bardzo interesujące, ale przede wszystkim znacznie przybliżają nam koncepcję i naturę prac Gunnara.
Sisyfos
To jednoczęściowy koncert na klarnet solo i 13 muzyków, który obsadza solistę w roli Syzyfa, bohatersko walczącego z różnymi przeciwnościami, aby móc wykonać swoje daremne zadanie. Zespół, na przemian przeszkadzający sobie i ze sobą współpracujący, w końcu w punkcie kulminacyjnym dołącza do partii klarnetu w piekielnie brzmiącym tańcu triumfu, który kończy się niemal w połowie utworu, celowo pozostawiając jego zakończenie wyobraźni słuchacza. Premiera tego utworu odbyła się w 2014 roku, w wykonaniu Ingólfura Vilhjálmssona i Reykjavik Chamber Orchestra, był wkładem RÚV (Iceland National Broadcasting Service) na Międzynarodowej Trybunie kompozytorów w Finlandii w tym samym roku.
Patterns IIb
Utwór powstał na kanwie islandzkiej pieśni ludowej „Fagurt er í Fjörðum”. Praca jest rozpisana na pięć instrumentów – ksylofon, wibrafon, marimbę, skrzypce i klarnet basowy. Kompozycja pokazuje jedną z charakterystycznych cech stylu Gunnara: stopniowe budowanie, z wolnych tekstur, ściśle splecionego gobelinu o niezwykłej kolorystyce tonów. Utwór powstał podczas warsztatów z holenderskim Ensemble Multifoon i jego pierwotną bazą były brzmienia indonezyjskich instrumentów gamelanowych połączone z instrumentami zachodnimi. W 2016 roku kompozytor zaaranżował go na bardziej praktyczną orkiestrację, którą wykonywał wówczas Reykjavik Chamber Orchestra.
Moonbow
Tytułowa praca została zainspirowana naturalnym zjawiskiem znanym również jako księżycowa tęcza lub biała tęcza. Partie kwartetu smyczkowego, tworzą otwór w kształcie „łuku księżycowego i jego lustrzanego odbicia”. To muzyczna opowieść przedstawiona z kilku perspektyw doświadczenia tego rzadkiego zjawiska. Przypływy i odpływy utworu przywołują fragmentaryczną i zniekształconą naturę pamięci, która rekonstruuje nieuchwytną wizję. Wykonany na zlecenie przez uznany kanadyjski kwartet smyczkowy Quatuor Bozzini, miał swoją premierę na festiwalu Sound w Aberdeen w 2017 roku. Utwór był nominowany do nagrody Icelandic Music Awards w tym samym roku; jury uznało, że jest to „potężny i postępowy utwór, skomponowany z kreatywnymi umiejętnościami i pełnym wglądem”. Islandzką premierę ta kompozycja miała podczas Festiwalu Nowej Muzyki Dark Music Days w 2020 roku, wówczas wykonał ją Siggi String Quartet.
PASsaCAgLia B
W tej pracy pojawiają się echa passacaglii – hiszpańskiej XVII wiecznej formy opierającej się na wariacjach, schematach w basie. Łączą się one tutaj z wielkościami z trójkąta Pascala, ze zbiorem liczb ułożonych w kształcie trójkąta, z których każda jest sumą dwóch powyżej. Schemat basu zostaje zniekształcony w sposób widoczny również w Sisyfos: wartości nut wydłużają się w stałym tempie, więc to, co na początku brzmi jak ostinato, rozszerza się i rozlewa na resztę tekstury, tworząc poczucie niestabilności i ciągłej transformacji. Kompozycję wykonuje tutaj duet harfowo-perkusyjny Duo Harpverk oraz klarnecista Vilhjálmsson na klarnecie basowym.
Roots
Ostatnia praca jest medytacją nad innym naturalnym zjawiskiem: serią alikwotów, harmonicznych tonów. Pierwsza część koncentruje się na alikwotach wytwarzanych tylko przez jedną podstawę (rdzeń), ale ponieważ każdy instrument wnosi swoją własną, unikalną barwę, a tym samym własne spektrum alikwotów, prosta koncepcja ostatecznie staje się złożoną tkanką dźwiękową. Część druga jest zbudowana na powtarzających się seriach korzeni. Zaś trzecia czerpie materiał melodyczny z górnych partii serii alikwotów, co skutkuje chromatycznym, a nawet mikrotonowym ruchem wysokości.
W świetle zawartości albumu „Moonbow”, Gunnar Andreas Kristinsson okazuje się być postacią zjawiskową na mapie islandzkiej sceny classical/contemporary. To osobowość, która mocno intryguje swoimi wyrazistymi i niekonwencjonalnymi pracami. Nie trudno być zafascynowanym jego ambitnymi kompozycjami, które czarują nie tylko barwami brzmień i tonów, ale również formami, które też tak silnie oddziałują na wyobraźnię słuchacza. Na nowej płycie artyście udało się stworzyć coś nowego, odmiennego i mocno frapującego. Ponadto kompozytor dał się tutaj poznać również jako świetny muzyczny dramaturg. „Moonbow” to niezwykle ważne dzieło. Od każdej technicznej strony jest ono doskonałe. Wyróżnia się dojrzałością, kreatywnością i zdyscyplinowaniem. Z pewnością to pozycja dla słuchaczy o specyficznym guście. Dodatkowo trzeba wiedzieć, że na jej wysłuchanie potrzeba odpowiedniego nastroju. Później muzyka sama hipnotyzuje. Polecam odważnym, niebojącym się eksperymentowania z klasyczną formą muzyki.
Gunnar Andreas Kristinsson :: Moonbow
1. Sisyfos [18:06] (Ingólfur Vilhjálmsson (klarnet), Caput Ensemble, Guðni Franzson)
2. Patterns IIb [11:39] (Caput Ensemble, Guðni Franzson)
3. Moonbow [15:32] (Siggi String Quartet)
4. PASsaCAgLia B [6:41] (Ingólfur Vilhjálmsson (klarnet), Duo Harpverk)
5. Roots (Caput Ensemble, Guðni Franzson)
I. [4:09]
II. [3:32]
III. [2:48]
Gunnar Andreas Kristinsson : website / facebook / bandcamp