Czy nanoboty śnią o muzyce?
Jednoosobowy islandzki projekt Plasmabell, który tworzy Bára Kristín Axelsdóttir, miał dotychczas na swoim koncie sześć wydawnictw: „Cryosphere” (2016; recenzja TUTAJ), „Plasmabell” (2019; recenzja TUTAJ), „Berg” (2019; recenzja TUTAJ) oraz „Cave Formations” i „Noise Formations” (2019; recenzja TUTAJ) oraz „Fm and Am” (2020; recenzja TUTAJ).
25 maja 2020 roku ukazał się siódmy album Plasmabell zatytułowany „Nursery rhymes for nanobots”. Album różni się nieco od wcześniejszych prac Báry Kristín. Wprawdzie wciąż mamy do czynienia z gatunkiem ambient, ale nie doświadczymy tutaj już łagodnych, eterycznych i subtelnych sonicznych pejzaży o spokojnym, relaksacyjnym charakterze. Obecnie muzyka islandzkiego projektu jest bardziej, że tak powiem mechaniczna. Na omawianym wydawnictwie, z racji obranego kierunku i koncepcji, która opisana jest przez tytuł produkcji i kompozycji, pojawia się dużo nawiązań do brzmień futurystycznych i nanotechnologii. W końcu mamy do czynienia z nanomaszynami i mikroskopijnymi robotami. „Nursery rhymes for nanobots” składa się z komponentów pozyskanych z przetworzonych syntetycznych dźwięków i syntezatorów modularnych, pośród których czai się nuta kosmosu.
Atmosfera „Nursery rhymes for nanobots” jest tajemnicza i niepokojąca. Jednocześnie klaustrofobiczna i niezmierzona, kotłująca się w gąszczu narastających szmerów, szumów, kliknięć, trzasków, drgań oraz innych modulowanych syntezatorowych sygnałów i komputerowych efektów. Bára Kristín zdaje się podchodzić do zrealizowanego przez siebie projektu z otwartą głową. Nagrała płytę, która w zasadzie nie ma konkretnego rytmu ani melodii, ma za to nieregularną i poszatkowaną strukturę. A mimo to intryguje dźwiękami i klimatem, rezonując głęboko w głowie słuchacza.
Zawartość płyty „Nursery rhymes for nanobots” działa na wyobraźnię, generuje w umyśle przeróżne obrazy, najczęściej z gatunku tych owianych niewypowiedzianą tajemnicą. Analogowe synthy i modulary robią dobrą robotę. Można faktycznie niemal poczuć, że Plasmabell dotyka się innego świata – nanoświata, który jest na wyciągnięcie ręki.
Plasmabell :: Nursery rhymes for nanobots
1. rooftop 05:08
2. cubelets 04:08
3. micromotors 04:38
4. sample and hold me 04:28
5. nursery rhyme for nanobots 04:43
Plasmabell : facebook / bandcamp