rafnar :: VODA (recenzja)

Marcin Kozickigrudzień 23, 2021

Jeśli podoba Ci się to co robimy i chciałbyś nam dać o tym znać, możesz po prostu postawić nam kawę. Będzie nam miło. Poczujemy się lepiej i zmotywuje nas to do dalszego pisania.

VODA.

rafnar to projekt muzyczny utworzony przez islandzkiego muzyka o imieniu Rafnar Orri Gunnarsson. Artysta pochodzi z małej rybackiej wioski znajdującej się na północy kraju – Húsavík. Od zawsze marzył o tworzeniu muzyki. Już jako nastolatek grał w różnych alternatywnych zespołach oraz zajmował się produkcją muzyki, pracując jako inżynier dźwięku.

Około pięć lat temu artysta zdecydował się w końcu rozpocząć tworzenie swojego solowego albumu. Do współpracy zaprosił wielu przyjaciół z dzieciństwa. Na przestrzeni ostatnich kilku lat rafnar stopniowo dzielił się w sieci kolejnymi nagranymi singlami. Natomiast 8 grudnia 2021 roku ukazał się w końcu debiutancki album rafnar zatytułowany „VODA”. Materiał na płytę został nagrany w Húsavíku w Studio Medicine i w Akureyri w HOF. Jego produkcją, rejestracją i miksowaniem zajmował się rafnar i Framfari. W nagraniach gościnnie pojawili się m.in.: chór dziewczęcy Stúlknakór Húsavíkur (w „Fæ Ör”), belgijska śpiewaczka operowa Martje Vande Ginste (w „Tlaloc”), chór chłopięcy Karlakórinn Hreimur (w „Draumaslóð”) i Esther Talia (w „Warmth”). Dodam, że grafikę na okładkę płyty oraz grafiki znajdujące się wewnątrz wykonała Dušana Pavlovičova wykorzystując lilie, ważki, kwiaty i inne przedmioty znalezione w przyrodzie.

Tytuł albumu „VODA” oznacza wodę, której na Islandii jest przecież dużo i to w różnej postaci – rzeki, jeziora, wodospady i lodowce oraz Ocean Atlantycki. rafnar jest artystą, który tworzy sztukę z miłości do niej, poprzez odkrywanie i odczuwanie jej najczystszej formy ponadczasowego przepływu, używając rdzenia muzyki jako klucza do tego źródła i tej uniwersalnej prawdy wspieranej przez magiczne ludzkie duchy.

Zawartość „VODA” jest mocno eksperymentalna. To niecodzienna muzyka, której brzmienie budują dźwięki fortepianu, akustycznej gitary, trąbki, puzonu, skrzypiec i wielu innych instrumentów pogłębiających jej głębię (np. szum morskich fal). Utwory, które proponuje nam rafnar nie są typowymi kompozycjami, bardziej mają one postać nowoczesnej klasyki, pieśni lub partytur filmowych, które również można opisać jako alternatywne minisymfonie. Znajdziemy tutaj inspiracje muzyką klasyczną, operową, symfoniczną, jak również post rockiem i sceną indie. Całość ma też w sobie ten specyficzny pierwiastek określany mianem „cinematic”. Cechą naczelną tego wydawnictwa jest unikanie łatwizny i czerpanie szerokimi garściami z różnorodnych rejonów muzycznych. Nie da się tego albumu zamknąć w jakichkolwiek ramach współczesnej muzyki. rafnar zgrabnie przechadza się (czy też nawiązując do tytułu albumu – przepływa) po stylach. Do tego od czasu do czasu udziela się również wokalnie, z dobrym rezultatem.

Brzmienie na „VODA” jest równocześnie spokojne, melancholijne, nurtujące i wzniosłe, co wzmagają wokale chóru i instrumentów dętych. Szlachetne i dostojne partytury sąsiadują tutaj z bardziej skromnymi i kruchymi. Jedne i drugie są niezwykle intymne i sugestywne. Towarzyszy im również aura tajemnicy. Nieodłącznym elementem tych nagrań jest natchnienie, duchowość i emocjonalność. W unikalnych konstrukcjach i aranżacjach poszczególnych utworów pełno jest gracji, subtelności, miękkich harmonii i nieoczywistej melodyki. Efekt jest znakomity, daje całkowicie nową jakość w muzyce. rafnar skomponował wyjątkowo piękny i poruszający materiał. Jest to sztuka zapierająca dech w piersiach, mocno oddziałująca na odbiorcę. Kiedy się jej słucha nie da się odciąć od myśli, jak wielkim talentem i wrażliwością musi cechować się jej autor. Muzyk stworzył jeden z najbardziej interesujących islandzkich projektów muzycznych tego roku. Koniecznie trzeba się zaznajomić z albumem „VODA”.