Sóley (dokładnie Sóley Stefánsdóttir) pochodzi z Reykjaviku i znana jest przede wszystkim jako członkini islandzkiego zespołu Seabear, w którym udziela się głównie na instrumentach klawiszowych.
„Theater Island” to solowy debiut artystki. Album wydany został w postaci EP’ki, składającej się z 6 utworów wypełniających niewiele ponad 20 minut muzyki. Większość utworów wykonana została przy pomocy całkowicie oszczędnego instrumentarium. Fundament struktury kompozycyjnej tworzy tutaj głównie pianino oraz głos Sóley, do którego pododawane są różne muzyczne przyprawy, drobne muśnięcia – smyczki, akustyczne gitary, elektroniczne trzaski i szumy.
„Theater Island” to album minimalistyczny, ale jednocześnie plastyczny, obrazowy, i na swój sposób mroczny. Atmosfera albumu oscyluje pomiędzy jawą a snem, życiem a śmiercią, melodyjnością a grozą. Jest nierealna, surrealistyczna.
Ta muzyka mogłaby posłużyć jako podkład muzyczny do filmów Tim’a Burton’a lub książek Neila Gaiman’a. Szczególnie dobrze w tej roli sprawdziłby się otwierający płytę niepokojący utwór „Dutla„, który pojawia się znikąd i wprowadza w makabryczny klimat. A to wszystko tylko za pomocą dźwięków gitary i głosu Sóley. „Kill The Clown” urzeka pięknym archaicznym brzmieniem pianina i jego ponuro rozpadającymi się, niezgrabnymi, zaniedbanymi dźwiękami.
Utwór tytułowy „Theater Island” brzmi już bardziej optymistycznie. Dzięki niemu z nadzieją spoglądamy na migające w oddali ciepłe żółte światło, jarzące się w oknie przysypanej śniegiem chaty. Kolejny utwór „Blue Leaves„, to wzruszająca, chwytająca za serce ballada w stylu Joanny Newsom, która jest jak wejście do chaty, w której robi się jeszcze cieplej, a jednocześnie nostalgicznie. Utrzymany w minorowej tonacji „Read Your Book” wypełniony jest bólem. To prosty, minimalistyczny utwór, ze wzruszającą partią akordeonu. W zamykającym album „We Will Put Her In Two Graves” (nasuwają się skojarzenia z CocoRosie) Sóley przechodzi po raz ostatni przez drzwi snu i wraz z ostatnimi dźwiękami zamyka je, a wraz z nimi swój mini album. W pamięci pozostaje jeszcze chwilę piękna partia pianina i skrzypiec.
Sóley udało się stworzyć brzmienie i klimat, poprzez który eksploruje dźwiękami mroczne zakamarki serca i duszy człowieka, pobudza wyobraźnię, szarpie struny zmysłów. Zabiera nas w metafizyczną podróż po śnie. Album wypełnia klaustrofobiczna przestrzeń opanowana przez kobietę, która składa zimny muzyczny pocałunek na policzku słuchacza. Sama okładka albumu dokładnie oddaje klimat zawartej na nim muzyce – tajemniczy, dziwny, mroczny. Artystka umiejętnie porusza się po dźwiękowych ścieżkach wydeptanych przez Cocorosie, Joannę Newsom i Soap&Skin. Jednocześnie artystka udowadnia, że posiada niespotykany talent, wrażliwość i muzyczną osobowość. Na uwagę zasługują również bardzo liryczne poetyckie teksty. Album urzeka skromnością i prostotą, cudnymi dźwiękami pianina, leniwie sączącymi się melodiami i magicznym głosem Sóley.
Sóley :: Theater Island
1. Dutla (2:39)
2. Kill The Clown (3:46)
3. Theater Island (3:56)
4. Blue Leaves (2:50)
5. Read Your Book (3:34)
6. We Will Put Her In Two Graves (4:59)