Emilíana Torrini (właść. Emilíana Torrini Davíðsdóttir) to islandzka piosenkarka i kompozytorka mająca na swoim koncie siedem studyjnych albumów, a ostatni z nich to krążek „Tookah” z 2013 roku.
O artystce, jak i jej muzyce możecie przeczytać więcej w recenzji albumu „Me and Armini” (2012; recenzja tutaj).
Dziś chciałbym natomiast omówić krótko najnowsze wydawnictwo Emilíany Torrini zatytułowane „The Colorist & Emiliana Torrini”, które ukazało się 9 grudnia 2016 roku.
Jest to pierwszy w dyskografii Islandki album koncertowy. Na scenie akompaniowała artystce belgijska orkiestra The Colorist Orchestra, którą w 2013 roku założyli Aarich Jespers i Kobe Proesmans. Warto zaznaczyć, że muzycy używają zarówno typowe instrumenty klasyczne, jak i stworzone samodzielnie przez siebie. Szeroka gama brzmień tych instrumentów oraz nietypowy styl gry muzyków (inspirowany twórczością m.in. Harry Partch, Moondog i Luigi Rusollo) przynosi innowacyjne efekty.
Wprawdzie Emiliana podejmowała się już w przeszłości różnego rodzaju kolaboracji, czy to z Cyganami z Cordoby, czy to z berlińskim eksperymentalnym zespołem jazzowym, czy żeby daleko nie szukać z islandzką orkiestrą symfoniczną. I choć wynik tych prac za każdym razem był więcej niż zadowalający, to obecna współpraca Islandki z Belgami powala wykonaniem.
Na albumie „The Colorist & Emiliana Torrini” znajduje się dziewięć kompozycji znanych z poprzednich płyt Emilíany Torrini oraz dwie premierowe piosenki. Pierwszą z nich jest „When We Dance”, która z tego co mówi artystka powstała w zaledwie dwa dni na jednej z belgijskich wsi, w starej stodole, w czasie trwania szalejącej burzy. Na marginesie odsyłam do teledysku jaki powstał do tego utworu, w reżyserii Aarich Jespers i Anaïs Dyckmans. Natomiast drugą nową piosenką jest „Nightfall”, którą Islandka napisała we współpracy z Kid Koala.
Pierwszą rzeczą, która uderza nas w materiale zawartym na „The Colorist & Emiliana Torrini” to ciepło i głębia przytulnego akustycznego brzmienia tej muzyki oraz przygotowane ze smakiem i wyczuciem aranżacje. Dźwiękowa barwność i bogactwo ozdobników zawartych w wykonaniu belgijskiej orkiestry zachwyca w każdej sekundzie trwania tej płyty. Orkiestra jednak jako taka nie wprowadziła specjalnie rewolucyjnych zmian w kompozycjach Emiliany, nie ingerowała przesadnie ani nachalnie w ich formę, nie wywróciła ich do góry nogami. Wiadomym jest, że przedstawienie kompozycji w formie akustycznej przez orkiestrę będzie czymś innym, nowym i tak jest. Jednak chociaż The Colorist Orchestra nadali muzyce Islandki dodatkowych barw to podeszli do swojego „zadania” w sposób subtelny. Pozostali raczej wierni oryginalnym wersjom piosenek, dodając od siebie „jedynie” genialne dźwięki i dodatkowe muzyczne warstwy, uwypuklające piękno, klimat i melodię danych utworów. Płyty słucha się wybornie. Polecam!
The Colorist & Emiliana Torrini :: The Colorist & Emiliana Torrini
01 – Caterpillar
02 – Blood Red
03 – Serenade
04 – When We Dance
05 – Speed of Dark
06 – Nightfall
07 – Today Has Been OK
08 – Jungle Drum
09 – Thinking Out Loud
10 – Gun
11 – Bleeder
Emiliana Torrini : website / facebook / soundcloud