We wrześniu 2013 roku ukazał się debiutancki album islandzkiej artystki Íris (pełne nazwisko Íris Hrund Þórarinsdóttir) zatytułowany „Penumbra”.
Wydanie tego albumu zostało sfinansowane przy pomocy fundacji Karolina Fund i wyprodukowane bez żadnego wsparcia ze strony jakiejkolwiek dużej wytwórni.
Główne nagrania materiału odbyły się w Sundlaugin Studio pod okiem Paula Evensa i Elisabeth Carlsson. Następnie twory miksował Paul Evans w Greenhouse Studio, a mastering płyty wykonał Birgir Jón Birgisson w Sundlaugin Studio.
Album „Penumbra” został także ładnie wydany. Gustowną i klimatyczną oprawę graficzną przygotowała Akari. Wewnątrz opakowania znajdziemy 16-sto stronicową książeczkę, w której są teksty do wszystkich utworów, osobista notka artystki oraz fotografie wykonane przez Þorbjörna Þorgeirssona.
Na swoim albumie Íris umieściła 9 utworów. Otrzymujemy w sumie niewiele ponad 35 minut muzyki. Wszystkie kompozycje i teksty są jej autorstwa. Większość utworów Íris wykonała w języku angielskim. Z wyjątkiem jednego utworu („Misturmóða”), w którym zaśpiewała po islandzku.
Oprócz wykorzystania swojego głosu Íris zagrała także na kilku instrumentach, m.in. na skrzypcach, syntezatorze, harfie, kalimbie oraz pianinie.
W czasie nagrań albumu muzycznie w studiu wspierało artystkę kilku muzyków: Erik Qvick (perkusja), Kjartan Valdemarsson (fortepian), Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir (wiolonczela), Baldur Tryggvason (gitara), Matthew Collings (gitara).
Jak możemy wyczytać na stronie artystki debiutancki albumu „Penumbra” jest muzycznym fragmentem ukazującym jej muzyczny rozwój na gruncie alternatywnej muzyki pop. Íris przyznaje, że podczas nagrywania albumu najbardziej ciekawiły ją kontrasty muzyczne, zestawianie tradycyjnych instrumentów, jak wiolonczela i fortepian z dźwiękami bardziej współczesnymi, elektronicznymi. Pociągało ją również eksperymentowanie z pełną gamą instrumentów i dźwięków dostępnych wokół, w codziennym życiu. Tutaj swoją genezę znajduje tytuł albumu. „Penumbra” to obszar półcienia. Miejsce, w którym spotyka się cień i światło, gdzie łączą się kontrasty muzyczne.
Album „Penumbra” to jeden z najciekawszych debiutów 2013 roku. Sposób wykonania muzyki na albumie potwierdza przede wszystkim duże zdolności i umiejętności oraz doświadczenie Íris na wcześniejszym gruncie muzyki klasycznej i jazzowej, którą studiowała. Swoimi muzycznymi pomysłami artystka wykracza daleko poza popową sztampę.
To niesamowity debiut, w którym każdy utwór jest osobną historią, a uwagę słuchacza skupiają nie tylko wielowarstwowe aranżacje, ale i piękny głos wokalistki, w którym zawiera się jazzowo-soulowa lekkość i rockowa zadziorność.
Muzyka Íris z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom twórczości Florence and the Machine, Tori Amos, Kate Bush, Bat For Lashes, Beth Orton, Beth Gibbons, czy Sinéad O’Connor.
Liryczne kompozycje Íris posiadają intymną przestrzeń gustownie przyozdobioną różnymi dźwiękowymi ornamentami m.in. fortepianu, harfy i kalimby oraz wiolonczeli. Nie ma tutaj odrzucającego muzycznego przepychu, natomiast jest za to wiele pięknych szczegółów i fragmentów. Muzyka Íris wyróżnia się także spośród wymienionych wyżej artystek, ma w sobie coś własnego, indywidualnego i rozpoznawalnego, co trudno tak naprawdę nazwać. Ma swoją własną magię. Być może ma to związek z tym, że przez ich wykonanie przemawia naturalność i szczerość artystki. Ponadto utwory wydają się być dla niej bardzo osobiste.
Atmosfera albumu momentami jest nieco niepokojąca, ale w przeważającej części dominuje sentymentalna podróż muzyczna owiana aurą tajemniczości. Nie sposób nie zachwycić się tym baśniowym i nastrojowym klimatem oraz delikatnym brzmieniem, jak również wokalem Íris. Jej głos jest niezwykle przyjemny, barwny i charyzmatyczny. Wyraźnie słyszymy w jej śpiewie skupienie i emocjonalne zaangażowanie.
Mnie „Penumbra” uwiodła.
Íris :: Penumbra
1. That morning
2. Daybreak
3. Sea song
4. Swiftly siren
5. I try
6. Oh my
7. Powder
8. Misturmóða
9. One way
Íris : website / facebook / bandcamp / soundcloud